Przejdź do zawartości

Al-Ghubaja al-Fauka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Al-Ghubaja al-Fauka
‏الغبية الفوقا‎
Państwo

 Mandat Palestyny

Dystrykt

Dystrykt Hajfy

Wysokość

200 m n.p.m.

Populacja (1945)
• liczba ludności


1130

Data zniszczenia

8 kwietnia 1948

Powód zniszczenia

atak Hagany

Obecnie

Miszmar ha-Emek, Midrach Oz

Położenie na mapie Mandatu Palestyny
Mapa konturowa Mandatu Palestyny, u góry znajduje się punkt z opisem „Al-Ghubaja al-Fauka”
Ziemia32°36′05,40″N 35°09′04,75″E/32,601500 35,151319
Strona internetowa

Al-Ghubaja al-Fauka (arab. الغبية الفوقا) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Hajfy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku sił żydowskiej Hagany w dniu 8 kwietnia 1948 roku.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Al-Ghubaja al-Fauka leżała na wschodnich zboczach wzgórz Wyżyny Manassesa, powyżej Doliny Jezreel. Wieś była położona na wysokości 200 metrów n.p.m., w odległości 28 kilometrów na południowy wschód od miasta Hajfa. Według danych z 1945 roku do wsi należały ziemie o powierzchni 1213,9 ha. We wsi mieszkało wówczas 1130 osób[1].


Własność gruntów Powierzchnia gruntów (ha)
Arabowie 1160,7
Żydzi -
publiczne 53,2
Razem 1213,9
Rodzaj użytkowanych gruntów (ha)
uprawy nawadniane 20,9
uprawy zbóż 1088,3
nieużytki 104,7


Historia

[edytuj | edytuj kod]

Nie jest znana data założenia wioski. W okresie panowania osmańskiego, w 1888 roku we wsi wybudowano szkołę podstawową dla chłopców. W wyniku I wojny światowej, w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Mandat Palestyny. W okresie panowania Brytyjczyków al-Ghubaja al-Fauka była dużą wsią, której mieszkańcy utrzymywali się z upraw zbóż. Posiadała ona własny meczet[1]. W latach 20. XX wieku okoliczną ziemię zaczęły wykupywać żydowskie organizacje syjonistyczne. Dzięki temu w 1926 roku powstał sąsiedni kibuc Miszmar ha-Emek. Od samego początku jego istnienia, stosunki z żydowskimi sąsiadami układały się źle. W kolejnych latach doszło do kilku poważnych arabskich napaści na kibuc.



Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 zakładała podział Palestyny na dwa państwa: żydowskie i arabskie. Plan podziału przyznawał obszar wioski Al-Ghubaja al-Fauka państwu żydowskiemu[2]. Żydzi zaakceptowali plan podziału, jednak Arabowie doprowadzili dzień później do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. Od samego początku wojny wieś była wykorzystywana przez arabskie milicje, które sparaliżowały żydowską komunikację w regionie. W dniu 4 kwietnia 1948 roku siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej zaatakowały pobliski kibuc Miszmar ha-Emek, rozpoczynając dziesięciodniową bitwę o Miszmar ha-Emek. Żydzi po odparciu napaści, zdołali przejść do kontrataku i 8 kwietnia zdobyli Al-Ghubaja al-Fauka. Wysiedlono wówczas wszystkich jej mieszkańców, a następnie wyburzono domy[3].

Miejsce obecnie

[edytuj | edytuj kod]

Teren wioski al-Ghubaja al-Fauka pozostaje opuszczony, jednak jej pola uprawne zajął sąsiedni kibuc Miszmar ha-Emek. W 1951 roku utworzono moszaw Midrach Oz. Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski: „Wśród roślinności widoczny jest gruz domów. Można też zobaczyć wielki stos kamieni w miejscu, gdzie kiedyś stał meczet. Cmentarz jest porośnięty chwastami i roślinami kolczastymi[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Welcome To al-Ghubayya al-Fawqa. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-01-01]. (ang.).
  2. Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  3. Chalidi 1992 ↓.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.